September Blues Bolderberg concert report: Freddie |
 |
September Blues is nu eens niet hetzelfde als winterblues. Wanneer je van de ene redelijk down kan zijn wordt je van die andere meer dan vrolijk. Daarbij zet September Blues zich nog in voor de vzw. Recovery, een non-profit organisatie waardoor kinderen met een hersenbeschadiging nog kwaliteit in hun leven krijgen, en dat op zich is al meer dan een nobele bedoeling. Vzw. Recovery zag het levenslicht in 2011 en met mensen als Marcel Schaeken en Marc Philtjens in de gelederen was het dan ook niet meer dan een logisch gevolg dat er iets met muziek zou plaatsvinden in Heusden-Zolder. Zo is er het traditioneel kerstconcert van Marc in de H.Hart Kerk van Boekt dat ieder jaar is uitverkocht en waar al artiesten als Raymond van het Groenenwoud en vorig jaar nog Christoff & Lindsay het beste van hunzelf komen geven. Uit datzelfde enthousiasme werd dan ook in 2013 September Blues boven de doopvond gehouden en zitten ze daardoor in 2015 aan hun 3de editie. Geen grote internationale namen op de affiche die soms te dik worden betaald voor het geleverde resultaat maar steeds 3 groepen van eigen boden en/of eentje van bij onze noorderburen. Bluesbands die hun naam en faam in eigen land al meer dan hebben gemaakt en zo starten we op deze editie met Bourbon Street.
Little M heeft me belooft die avond zijn algemene kennis over de Schotse nationale drank aan de kant te zullen schuiven en het te houden bij een magnum fles ‘stilles wasser’. Onder de crew zag ik wel een fles van ‘Brother Jack’ passeren en dat is zo iets als heiligschennis. Uiteraard zijn Met de 2de band op de affiche trekken we maar meteen naar Nederland en met Barrelhouse krijgen we dan meteen ook één van de betere exportproducten in de blues van bij onze noorderburen. 41 jaar!... dat is de tijd dat zij al aan de top staan en nog steeds is er geen enkel teken van verval te bespeuren bij deze ‘youngsters’. Barrelhouse werd in 1974 opgericht uit restanten van de Oscar Benton Bluesband en natuurlijk kennen we nog steeds de ‘Bensonhurst Blues’.
41 jaar dat is dan ook meteen een gans arsenaal aan nummers waar ze uit kunnen putten en daar zijn ‘Skin and Bones’ en Muddy’s zijn ‘I Love The Life I Live (I Live The Life I Love) modelvoorbeelden van hoe ze hun intensiteit op het publiek kunnen overbrengen. Ondertussen staan de twee wijzers van de klok gezamenlijk op 12 en komt het ‘moment suprême’ eraan. Al zijn ze de laatste tijd wel hier en daar terug op te merken toch is het klasse van Marcel Schaeken om met een Belgisch boegbeeld uit de blues geschiedenis uit te pakken als headliner. Blues Lee is de groep waarvan sprake is en voor mij is het al een heel tijdje geleden dat ik ze nog eens aan het werk zag. Steeds een dijk van een band gevonden door hun aparte kijk op onze favoriete muziek. Voor klasbakken als Karel Phlix (the Guttlin inventer), Bies Biesmans (tenorsax en nog een hele hoop…), Yves Bosmans (drums), Jan Corthouts (gitaar) en Steph Collart (basgitaar & jerrycan-bass) is het uietraard een koud kunstje om hier te komen pronken met hun vakkennis.
Ondertussen kunnen we nog meer dan voldoende genieten van ‘Carribean Duck’ en ‘Seven Days’ en moeten we toch nogmaals beseffen wat een klasse hier in ons eigen land te vinden is. Nobel is ook dat ze met ‘Aristocratic’ een ode brengen aan de aanwezige Michel Daniels en daarmee dwalen onze gedachten vol heimwee af naar de tijd toen hij instond voor de destijds voortreffelijk programmatie van wat eens de hoogmis van de blues was…Blues Peer. Respect! Men zegt dat goede wijn beter wordt met de jaren…maar wat dan met deze Blues Lee want zij waren al een Grand Cru Classé! Bye Bye Letter…Bye Bye Blues Lee. Nog een gemeend ‘dank u wel’ voor de puike organisatie van deze September Blues en aan de ganse crew voor hun voortreffelijke inzet en nu maar hopen dat Pieter-Jan en zijn lotgenoten er weer beter van kunnen worden. |
Bourbon Street met in de frontlinie Mario Jossels viert hier dan weer reeds hun 5de jaar van bestaan. Deze Limburgse formatie speelt dan al meteen een thuismatch hier op September Blues. Mario en zijn doordringende basgitaar samen met Jo Vossen op zijn witte ‘strat’, Luc Boonen op de smoelschuif en ‘relatief’ nieuwkomer Wilfried Claesen aan de ‘batterie’ zullen dan ook als opener deze editie luister bij komen te zetten. Hun ‘nicknames’ zijn in onze blueswereld dan ook al lang niet meer ongekend en dus zullen we ze dan ook maar aanspreken als Little M, JoJo, Daddy Bean en Chopstick Willie.
we hier niet om een bespreking over whisky te houden en gaan we ons toeleggen op de blues. Met ’29 Ways’ hebben ze de perfecte opener in huis om alle aandacht meteen naar zich toe te trekken. Bourbon Street dat is stevige en solide blues met nummers als ‘Natural High’ en ‘Monday Lovers’ en na wat up tempo blues wordt het tijd om met een echt bluesje uit te pakken. Met een intens mooi ‘County Jail Blues’ geven deze Bourbon Street hier meteen hun visitekaartje af aan diegene die ze nog niet moesten kennen, maar dan spreken we alleen over de sympathisanten van vzw. Recovery want onder de bluesadepten kent iedereen uiteraard Mario & co. MC Lambert Smit roep ze dan nog maar eens terug voor een bisser en dan wordt ‘You Talk Too Much’ dan uiteindelijk hun laatste wapenfeit van de avond. Up for at least 5 more years!!!
Frontmadam Tineke Schoemaker en haar rockers zijn uiteraard na 41 jaar al een geschiedenis op zichzelf geworden en alle zalen waar ze hebben gespeeld worden steeds weer overdonderd door de professionele uitstraling van deze band. Met Guus en Johnny Laporte hebben ze ook 2 uitstekende guitarslingers in huis en met Jan Willem Sligting (basgitaar en bluesharp) samen met Han van Dam aan de black & white keys en Bob Dros aan de drums vormen ze een prefect geoliede ‘bluesmachine’.
Een stem om U tegen te zeggen en eentje waar nog steeds na al die jaren van het leven in de echte talrijke rokerige ‘barrelhouses’ geen sikkepit verval op zit. Iedereen de mond open van bewondering voor deze formatie en je zou haast vergeten te dansen bij een uitstekend Latin blues. Na een knappe vertolking van I’m Tore Down’ weten ze hier ook iedereen in te pakken met een deep bluesje en eindelijk met de ‘grand finale’ komt er dan toch beweging op de dansvloer. It’s Only A Fool, the one who can’t appreciate this…
Blues Lee, een formatie waar muziek op de eerste plaats komt en waarvan de leden stuk voor stuk meesters zijn op hun instrument. Zanger, saxofonist, smoelschuiver en talrijk andere instrumenten hebben voor Bies Biesmans al lang geen geheimen meer. Karel Phlix heeft zich de laatste jaren ook verdiept in het maken van zijn eigen 
beginnen worden voor Karel & co en onder deze druk zijn ze er dan maar werk van beginnen maken en zo krijgen we met ‘Zip It’ al meteen een voorsmaakje van wat er zit aan te komen, en gasten niet te lang meer wachten.
more pics on
|
